Stanisław Ossowski był synem Pawła, sędziego ziemskiego sandomierskiego. W 1545 roku został wpisany do Akademii Krakowskiej gdzie studiował prawo. Biegłość w prawie osiągnął poprzez praktykę w kancelarii królewskiej. Przed 1561 został sekretarzem Zygmunta Augusta. W 1568 r. został mianowany referendarzem koronnym. Służył polskim władcom, a zwłaszcza Stefanowi Batoremu, któremu towarzyszył we wszystkich podróżach. Wielokrotnie reprezentował kapituły na sejmach koronnych. W 1573 r. otrzymał w Krakowie święcenia kapłańskie.
Do końca XIX w. istniała tablica inskrypcyjna, która mówiła, że był doradcą trzech królów: Zygmunta Augusta, Henryka Walezjusza i Stefana Batorego.
Zachowany fragment przedstawia popiersie mężczyzny z głową charakterystycznie opartą na ręce. Widoczny jest fragment szat - prawdopodobnie stroju kanonickiego i biret na głowie. Starannie odtworzone zostały fałdy szat, zwraca uwagę opracowanie guzika przy mankiecie. Znaczne uszkodzenia rzeźby, a zwłaszcza ubytek nosa utrudniają ocenę modelunku twarzy i jej charakterystyki.
Nagrobek w 1774 r. został przeniesiony do kruchty północnej, w związku z fundacją zespołu ołtarzy bocznych wykonywanych przez Macieja Polejowskiego i jego warsztat. Leżącą postać wraz z tablicą inskrypcyjną wzmiankuje jeszcze ks. J. Wiśniewski w 1893 r. pisząc o ubytku nosa rzeźby, który „czerń wyskrobała na lekarstwa, wierząc w cudowne skutki lecznicze alabastru”. Podczas restauracji katedry w latach 1886-1899 pomnik uległ uszkodzeniu.