czwartek, 12 czerwca 2014

Fotorelacja z finału III edycji wojewódzkiego konkursu recytatorskiego „Dla Papieża”


Recytację oceniało jury w składzie (od lewej):
mgr Małgorzata Lipa - Kierownik Oddziału  Zamiejscowego Świętokrzyskiego Kuratorium Oświaty
ks. dr Bogdan Krempa - dyrektor Wydziału Katolickiej Nauki
 i Wychowania Kurii Diecezjalnej w Sandomierzu
mgr Urszula Stępień - kustosz Muzeum Diecezjalnego w Sandomierzu
mgr Ewa Mika - wicedyrektor Gimnazjum nr 1 im. Jana Długosza
 w Sandomierzu
Młodzi prowadzący: Paulina Chodzyńska i Marcin Krakowiak

       
Konkursowe zmagania








Ogłoszenie werdyktu jury
Wręczenie dyplomów i nagród



Wspólne zdjęcie wieńczące spotkanie

sobota, 7 czerwca 2014

Pamięć o ludziach i dziełach

W muzeum odbyło się kolejne spotkanie z cyklu „Pamięć o ludziach i dziełach”. Spotkania te Muzeum Diecezjalne organizuje wraz z Towarzystwem Naukowym Sandomierskim. Naszym gościem był prof. dr hab. Tadeusz Mikołaj Trajdos, który zaprezentował wykład „Król Władysław II wobec Kościoła prawosławnego w państwie polsko – litewskim”. Prof. T Traidos historyk-mediewista, pracownik naukowy Instytutu Polskiej Akademii Nauk prowadzi badania na temat historii Kościoła XIV-XV w., dziejów kultury późnośredniowiecznej oraz ziem wschodnich Korony Polskiej. Spotkanie poprowadził dr Tomisław Giergiel.


Władysław Jagiełło zapisał się w dziejach kolegiaty wielką
fundacją malowideł bizantyńsko-ruskich. Król roztaczał
nad wschodnim malarstwem patronat szczególny. Za jego
panowania doszło do ozdobienia wschodnimi malowidłami
wnętrz katolickich świątyń na ziemiach Małopolski i Wielkopolski.

Imaginacyjny, reprezentacyjny portret króla Władysława Jagiełły, tempera ok 1520, warsztat Hansa Suessa z Kulmbachu.
 Obraz ze zbiorów Muzeum.

Do naszych czasów zachowały się cztery zespoły
malowideł bizantyńsko-ruskich: w kaplicy zamkowej Świętej
Trójcy w Lublinie, w kolegiacie w Wiślicy, w katedrze
w Sandomierzu oraz późniejsze freski ufundowane przez
Kazimierza Jagiellończyka w kaplicy św. Krzyża na Wawelu.
Treść malowideł wskazuje na złożone przyczyny umieszczenia
wschodnich tematów w katolickiej świątyni. Przeprowadzane
analizy i interpretacje upatrują genezy tej decyzji
w prywatnych upodobaniach Władysława Jagiełły, wyniesionych
z kręgu prawosławnego, a więc wskazania „kim
jest i skąd przychodzi”. Inne mówią o utrwaleniu w cyklu
fresków treści służących kultowi publicznemu i osobistemu
króla, zapewniając potrzebę utożsamienia się z typem
pobożności, jaka obowiązywała w społeczności i religii, do
której wchodził. Łącząc obie funkcje, należy podkreślić, że
malowidła są dziś odbierane jako artystyczna manifestacja
jedności chrześcijaństwa.


Przez całe panowanie liczba wizyt króla w Sandomierzu na tle innych odwiedzanych miejsc jest ogromna i bliska siedemdziesięciu. Wśród nich pewnego rodzaju fenomenem jest dwudziestopięciokrotna obecność władcy 8 września, w dniu święta Narodzenia Najświętszej Maryi Panny.