sobota, 21 grudnia 2019

Spotkanie z Biskupem Michałem Janochą



Spotkanie z Biskupem Michałem Janochą  odbyło się 17 grudnia w godzinach wieczornych
z udziałem Ks. Biskupa Krzysztofa Nitkiewicza i Biskupa seniora Edwarda Frankowskiego na które przybyło liczne grono osób z Sandomierza i okolic.



Ks. Biskup Michał jest biskupem pomocniczym warszawskim, historykiem sztuki, teologiem, profesorem Uniwersytetu Warszawskiego, Przewodniczącym Rady KEP ds. Kultury 
i Ochrony Dziedzictwa Kulturowego 



Podczas spotkania zatytułowanego „Pytanie o piękno” Ks. Biskup mówił o znaczeniu piękna 
w sztuce. Temat został szeroko zilustrowany przykładami dzieł sztuki jak mozaiki z San Marco czy rzeźba Michała Anioła "Pieta" z pomnika papieża Juliusza II; poezji np. Cypriana Kamila Norwida czy Czesław Miłosza "Esse"oraz filmu Andreja Kakowskiego "Rublow". Autor stwierdził, że aby odkryć piękno warto zobaczyć jak odkrywali je już inni, co wyraził dobitnie np Lew Tołstoj: " Nie myśl poeto, żeś dzieł swoich twórcą, one przed wiekami unosiły się w nieskończoności". Sztuka jest, piękno jest jak ja jestem. Aby to odkrywać potrzebna jest nam postawa otwarcia i zdziwienia, której dziś pozbawia nas banalna i płaska jak szkło ekranu cywilizacja techniczna, komputerowo, internetowa. Postawa zadziwienia rodzi każdą sztukę. Taką postawę przejawiał św. Jan Paweł II w swojej poezji ostatniej o zdumieniu nad potokiem, przemijaniem człowieka. Temat i ikonografia chrześcijańska pomaga odkryć piękno. Jako przykład odkrywania piękna w dziele sztuki Biskup przytoczył głębokie przesłanie zawarte w ikonie Bożego Narodzenia, które dedykował obecnym do przemyślenia na czas przeżywania nadchodzącego czasu. 

poniedziałek, 9 grudnia 2019



W dniu 5 grudnia 2019 r. miało miejsce spotkanie ze Zbigniewem Warpechowskim, zamieszkałym w Sandomierzu performerem, malarzem, poetą, autorem licznych publikacji o teorii performance i sztuce współczesnej. 



Podczas spotkania Zbigniew Warpechowski, prekursor sztuki performance w Polsce i jeden z pierwszych jej twórców na świecie, pytany był przede wszystkim o ten sposób wypowiedzi artystycznej, a także własną definicję sztuki performance. Artysta zapytany został także dlaczego opuścił mury uczelni, a więc wyszedł poza formę konwencji i rozpoczął działania performance. Czy dostrzega w tej sztuce coś więcej, czy akcja i zdarzenie są dla niego bardziej autentyczną formą wyrazu.



Poruszony został również problem zapisu video, czy należy rezygnować z wykorzystywania nagrań w badaniu sztuki performance, a pozostać przy bezpośrednim doświadczeniu. W zapisie video trudno przecież oddać atmosferę odbioru i reakcję widowni.

Zbigniew Warpechowski zapytany został jak ważne jest słowo w sztuce performance oraz jaki jest związek poezji ze sztuką performance.



Artysta wiele mówił o kondycji sztuki w kontekście przywołanych przez uczestników spotkania jego wypowiedzi na temat sztuki, takich jak m.in.: „Sztuka potrzebuje duchowości” czy „Sztuka rodzi się z wielkiej miłości jaką darzy nas Stwórca, lecz nie z miłości własnej, która zaciemnia obraz świata”.

Zbigniew Warpechowski przypomniał, że jest także malarzem, autorem kilkudziesięciu prac wykonanych techniką olejną i akwarelą. Podczas spotkania miało miejsce uroczyste przekazanie do zbiorów Muzeum Diecezjalnego obrazu Zbigniewa Warpechowskiego zatytułowanego „Stół polski”. 

Obraz będzie można oglądać na stałe w sali V na piętrze Domu Długosza. W kwietniu obraz zostanie wyeksponowany na wystawie czasowej zatytułowanej: „Nie samym chlebem”, przygotowywanej przez Muzeum Diecezjalne w związku z odbywającym się w diecezji sandomierskiej Kongresem Eucharystycznym. Kompozycja Zbigniewa Warpechowskiego przedstawia Ostatnią Wieczerzę. Jednak ten metafizyczny w nastroju obraz pokazuje nam także, że podstawowym doświadczeniem ludzkiego życia jest codzienne spotykanie się przy stole. Unaocznia związek, jaki zachodzi pomiędzy zwykłym życiem chrześcijańskim, a ołtarzem i Eucharystią, która jest spotkaniem, wspólnotą, gdzie gromadzi nas w jedno miłość Chrystusowa. W tym obrazie Chrystus zaprasza nas do siebie, aby spożyć posiłek razem z Nim, zaczerpnąć sił na drogę, pokrzepić się i umocnić. Bo tam, gdzie wokół Eucharystycznego stołu są zgromadzeni ludzie, tam jest Kościół. „Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba” (1 Kor 10, 17). opr. Urszula Stępień